Steeds meer vrouwen ondergaan een cosmetische ingreep. Dit
doen zij om iets te laten veranderen aan zichzelf of hun uiterlijk waar zij
zelf niet tevreden over zijn. De meest voorkomende ingreep die vrouwen bij
zichzelf laten uitvoeren is een borstvergroting. Uiteraard mag iedereen zelf
weten wat hij of zij met zijn of haar eigen lichaam doet en heeft de rest van
de bevolking er (eigenlijk) helemaal niks mee te maken. Echter zijn er, zelfs
vandaag de dag, nog enkele mensen die een negatief oordeel klaar hebben over
iemand die een cosmetische ingreep hebben ondergaan.
Iedereen heeft uiteraard een unieke reden om een cosmetische
ingreep te ondergaan en zo hebben alle vrouwen die een borstvergroting
hebben ondergaan dit ook. De meest voorkomende redenen zijn als volgt: de
vrouwen willen graag een grotere boezem hebben omdat zij hun huidige (en
natuurlijke) boezem te klein vinden. Een andere reden is dat vrouwen een
ongeluk hebben gehad of overlevenden zijn van borstkanker. Bij de behandeling
van borstkanker worden de borsten (in bijna honderd procent van de gevallen)
verwijderd om zo een uitzaaiing naar de rest van het lichaam te voorkomen. Dit
heeft echter vaak als gevolg dat een vrouw dagelijks herinnerd wordt aan die
helse strijd door het feit dat zij geen borsten meer heeft en dagelijks de
littekens moet aanschouwen. Een borstvergroting biedt voor deze vrouwen een
uitkomst aangezien zij weer een prachtige (en voluptueuze) boezem krijgen en
hierdoor gaan zij zich weer (een stuk) vrouwelijker voelen. Dit is vervolgens
ook weer goed voor hun zelfvertrouwen.
Veel vrouwen kiezen voor een borstvergroting in
Nederland, maar er is een toenemend deel van de vrouwelijke bevolking dat
ervoor kiest om de behandeling in het buitenland te ondergaan. Zo gaan zij naar
een van onze buurlanden (vaak België of Duitsland), maar ook naar het verre
oosten (zoals Thailand). De vrouwen die hiervoor kiezen, maken deze keuze vaak
om een simpele reden: Het is daar goedkoper. Een behandeling in Nederland kost
namelijk (in de meeste gevallen) al twee a drie keer zoveel als in het
buitenland (met name in Thailand).